पुँइलाते

– रणवीर क्युँतिचा
साइ पुइँलातेपुकि पुइँनापुइन
कोँइचके एको राःगिमि जाअतेमे
कोँइच इपशो राःगि मुखे थारशा थाअतेमे
काः देरपा जाअशो पुइँलातेपुकि
मुलात सिनातिआवास नेल जाअशा शोमतेमे
मार देँचाङा कोइँच इँयिकालि
काः दुमचा मगेथु प्लोलतेमे
पुँइलाते पुकिमि जालपा नेअशो रागी
मुल मो मालेबबा
कोँइच हाक—आदिकारङा लोःमि एँकोपुकीमि
सुइ इँयिकालि मसेबबा
मोदे काःले कोँइच काःथाः दुमचा गोइय
सामनतिआन सेलशो ऐन नियम चोइय
एको रागीङा किपटिया
आदिवासी गो ककाः नइ
बु : मजिपथु यो मरइ पने मजाम
मार देँचा ताँ: ?
मोदे काले रवा नु पुँ:  बाअबा बाकि
लाःशा लेस्शा जाअब थुँ:मि जिकरिशो
नाँ: थेरब गुये पेरब नेल काथ दुमया ।
पुँइलाते आन पाँ नुप्ता गेरशा होहु—सुमयः ।

थुँगा राष्ट्र मातृभाषाका कविता संगालो — ३

 

Share

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *